Muzyka i media w pracy nauczyciela – wychowawcy małego dziecka

Анотація

W pracy podjęto dyskurs ukazujący muzykę i media w pracy nauczyciela-wychowawcy małego dziecka. Doprecyzowano użytą na rzec przygotowanego artykułu terminologię. „Muzyka” jako pojęcie stanowi bezpośredni odnośnik do aktywności muzycznej, rozumianej jako spontaniczna chęć dziecka do uczestniczenia w zabawie przy muzyce i do muzyki. „Media” to nic innego jak sprzęt informatyczny i platformy komunikacyjne towarzyszące postępowi cyfryzacji, które przyczyniły się do metamorfozy środowiska społecznego i edukacyjnego. „Nauczyciel-wychowawca” jest osobą podejmującą pracę na rzecz opieki i wychowania małego dziecka. Jednostki oczekującej przemyślanych oddziaływań wspierających jej całościowy rozwój, stymulacji polisensorycznej oraz bezpieczeństwa, uwagi i akceptacji w dialogu, a także budowania więzi i relacji. Pedagog małego dziecka w tym względzie często posługuje się „e-umiejętności”, w celu wzmocnienia swojej sprawczości. W tekście podkreślono szanse i zagrożenia wynikające z mediatyzacji przestrzeni społecznej, w tym edukacyjnej. Celem artykułu jest ukazanie, z perspektywy analizowanej literatury przedmiotu i prowadzonych badań, problematyki korzystania nauczycieli z mediów cyfrowych w procesie stymulowania aktywności muzycznej małego dziecka. Wskazanie szans i zagrożeń oraz ograniczeń wynikających z ich wprowadzania do procesu opieki, wychowania i edukacji, ujawniających się zwłaszcza z perspektywy nauczania zdalnego i tradycyjnego. Analiza została przygotowana na podstawie kwerendy literatury, relacji z wywiadów oraz przemyśleń i doświadczeń autora. Wyniki eksploracji ukazały dużą mobilność badanych w poszukiwaniu z użyciem mediów cyfrowych materiału metodycznego i muzycznego w osnowie użytecznych zabaw i muzycznych form aktywności dziecka. Wskazały również ważność bezpośredniego oddziaływania muzycznego, prowadzonego w dialogu dorosłydziecko, w procesie edukacji i wychowania realizowanym na propedeutycznym etapie. Rekomendacją pracy stało się podkreślenie strategii powolnego i ostrożnego wprowadzania mediów do edukacji muzycznej małego dziecka, nie zaniedbując radosnego muzykowania. Istotność prowadzonego w dialogu bezpośredniego oddziaływania muzycznego budzi radość i zaciekawienie wychowanka propedeutycznymi formami muzykowania.